(Ja ik weet het ik heb al heel heel heel lang niet geschreven ,maar dan gaan we het nog maar eens een keer proberen. Ik had dit verhaal namelijk al eerder getikt zo een 2 dagen geleden ofzo en toen drukte ik op opslaan en toen was heel mijn verhaal weg Dusss... ik kon alles weer opnieuw doen)

1-1-'11

Vandaag heb ik mijn grote neef Joe leren kennen. De weekenden heb ik eigenlijk vrij, maar vandaag moest ik mee naar Dwayne zijn moeder. Helen (rollend met haar ogen) zij dat dit waarschijnlijk de enigste keer zou zijn dat ik mee moest om iets te doen in het weekend, maar Dwayne zijn moeder moest en zou me ontmoeten. Zaterdag ochtend gingen we met de familie eerst naar het strand. Niet dat je het echt een strand kan noemen. Als je aan een strand denkt dan den je nou niet echt aan water dat warm gehouden word door de kleine kinderen die daar zwemmen, er lagen allemaal boten en er was geen golf te bekennen dus dat noem ik nou niet echt een strand. Daarna zijn we naar de moeder van Dwayne gegaan om wat te eten. Toen we hadden gegeten en iedereen klaar was hebben we onze spullen weer gepakt en gingen we richting huis. Thuis ben ik gouw onder de douche gegaan. En toen ik gedouchte, opgemaakt en aangekleed was gaf ik Joe een belletje. Joe is een grote ras echte Australiër. Zo klinkt die en zo ziet die er ook uit

. Toen hij de telefoon op nam zei hij ´´ Hi, happy new year´´ met een echt Australisch accent. Daar moest ik erg om lachen aan de telefoon hebben we wat gepraat en na een half uurtje was Joe bij mijn huis om mij op te halen voor het avond eten. Toen ik Joe zijn huis zag schreeuwde ik bijna ´´Ja, dat is het´´ ik had het met mijn ouder al een aantal keer opgezocht op google earth dus ik wist ongeveer hoe het eruitzag. De auto geparkeerd hup het trappetje naar beneden en daar stonden we dan voor zijn huis. Joe was of zijn sleutels vergeten of hij had geen zin om met zijn sleutel de deur open te maken dus belde hij aan. Hij belde een aantal keer maar er kwam niemand. Wat bleek nou de bel deed het niet dus moest hij kloppen. Helen, Joe zijn vrouw deed open samen met de hond max. Eenmaal binnen was het net een poppenhuis. Overal stonden poppen en hier en daar zag je een teddy beer. Wat bleek nou, Helen maakt deze dingen voor de fun. Ze doet soms ook mee aan wedstrijden en daar heeft ze al aardig wat prijzen mee gewonnen. Toen ik in de woonkamer kwam zag ik Brad en zijn vriendin (Brad is de oudste van het stel) en Sara. De jongste waarvan ik per ongeluk zijn naam ben vergeten zat in zijn kamer film te kijken. Ik kreeg wat te drinken van Joe en nam plaats op de bank en toen ik nog geen 2 seconden zat begon de vragen ronde. Helen, Brad en zijn vriendin stelde heel veel vragen, over waar ik precies vandaan kwam, hoe mijn familie was, wat ik allemaal al had gedaan, wat ik nog ging doen en ga zo maar door. Na ongeveer een uur van vragen beantwoorden gingen Brad en zijn vriendin er vandoor ze hadden kaartjes voor de film. Nadat ze waren vertrokken trok ik mijn tas open en haalde allemaal delfs blauwe kadootjes uit mijn tas. Helen was helemaal vrolijk en vond alle kadootjes heel erg leuk Ze had zelf ook 2 of 3 delfs blauwe dingetjes en dit paste er perfect bij. Ook had ik een kadootje voor Sara gekocht, want die was de volgende 2-1-'11 jarig. Ik weet alleen niet wat ze er van vond want ze pakte het kadootje aan en legde het naast zich zelf neer. Toen Helen alle kadootjes had opengemaakt en ze had bewonderd was het tijd om te koken. Tijdens het koken gingen ik en Joe achter de computer zitten en een beetje op google earth rond neuzen. Tijdens het computeren vertelde Joe allemaal verhalen over de tijd toen hij in Nederland was. Ineens sprong Joe op en liep weg. Na een paar minuten kwam hij terug met een foto album in zijn handen. Hij sloeg het foto album open en liet een paar foto's zien van toen die bij mij thuis was. Hij liet zien dat hij had geholpen met het bouwen van een kas en het telen van de groente. Ook liet hij een foto zien van hem zelf, addie en bram op het ijs. Hij vertelde dat hij samen met hun naar Vlaardingen was geschaatst en dat hij daar de hele dag over gedaan had, maar hij kon wel met trots vertellen dat hij het gered had, moppen had gehaald en weer terug was geschaatst met veel pijn en moeite. Toen Joe weer terug was deed hij zijn schaatsen uit (mijn vaders schaatsen). Mijn vader deed zijn schaatsen aan en schaatste in een uur even heen en weer van kwintsheul naar Vlaardingen en weer terug. Waarover hij een hele dag had gedaan deed mijn vader een uur over. Ik wilde met mijn camera een paar foto's van de foto's maken toen hij zei ‘'ik zit op een cursus foto scannen en hij liet zien hoe je dat moest doen. Ongeveer 20 minuten later waren alle foto's gescand en heb ik ze door gestuurd naar thuis. (Ik zal ze ook wel op de site zetten dan kan iedereen er van genieten). Toen was het etenstijd iedereen mocht zelf opscheppen. Toen iedereen aan tafel zat zag ik.... (ik weet nog steeds niet hoe die heet)de jongste zoon van Joe pas voor het eerst. Tijdens het eten werd er niet zo veel gepraat en toen we klaar waren met eten zaten alleen ik en Joe nog na te tafelen en kletste nog wat over de kassen en over zijn tijd in het Westland Daarna was het al weer tijd om naar huis te gaan. Ik dankte Helen vriendelijk voor het eten en stapte daarna bij Joe in de auto op weg naar huis. Thuis aangekomen bedankte ik Joe ook nog een aantal keer en stapte toen uit de auto en liep naar binnen. Toen ik binnen was begon mijn host moeder gelijk vragen te stellen hoe het was en wat ik daar allemaal had meegemaakt. Ik vertelde haar alles en ben toen naar bed gegaan, omdat ik de volgende ochtend met een andere au pair had afgesproken en ik vroeg op moest.

2-1-‘11

Vandaag moest ik vroeg opstaan, omdat ik had afgesproken met een andere au pair uit de buurt(nou ja uit de buurt!! Het was ongeveer 30 tot 40 minuten rijden, maar dat is normaal voor in Australië)

Toen ik was opgestaan pakte ik al mijn spullen at wat zij mijn Host familie gedag en pakte de auto naar Fransesca (de au pair die ik zou ontmoeten). Gelukkig had ik een tom tom anders zou ik hopeloos verdwaald zijn. Toen ik was gearriveerd bij haar huis stond ze al gelijk voor mijn auto deur. Fransesca komt uit Duitsland, maar is geboren in Singapore. Samen met Fransesca ben ik naar het strand geweest. Het zag er allemaal heel mooi uit. Mooi wit zand en hoge golven. Als eerst zijn we gelijk de zee in gegaan. Het water was nog niet zo wild dus dat was lekker om in rond te dobberen. Iedere keer al kwam er een golf dan moest je er overheen springen en dan kon je weer even rustig dobberen. Na een tijdje gingen we uit het water om even te zonnen. Ik heb me nog maar een keer ingesmeerd om niet te verbranden, maar dat is niet helemaal gelukt

(Ik zie er nu uit als een kreeft). Na wat gezond en gekletst te hebben vond ik het wel weer tijd om de zee in te gaan(omdat ik bijna lag te smelten op mijn handdoek). Toen we weer in de zee waren kon je voelen dat de zee wat ruiger was geworden. De golven waren veel groter (wat ik in het begin nog niet helemaal door had). Ik stond tot halverwege mijn middel in de zee en stond mijn haar opnieuw in een staart te doen en toen ineens was ik voor vis aan het studeren. Er was een grote golf over me heen geslagen en aangezien ik hem niet zag aankomen sloeg die zo over me heen dus kon ik mijn haar weer overnieuw doen!! Een paar minuten later kwam er weer zo een grote golf en aangezien je daar dus niet overheen kan zwemmen/springen of wat dan ook dook ik er maar onderdoor. Fransesca stond ergens aan het begin van de zee, want zij vond de zee TE ruig. Ik ben na 3 grote golven maar naar haar toe gegaan, omdat ze er een beetje alleen en verlaten uitzag. Na een kwartiertje in het ondiepe water te hebben gedobberd gingen we weer naar onze handdoeken en besproken een aantal andere opties om te doen. We hebben toen besloten om eerst wat te eten, dan te gaan douchen bij haar thuis (want als ik naar mijn huis zou moeten rijden dan zou ik ongeveer anderhalf tot 2 uur bezig zou zijn om heen en weer te rijden en het geld groeit niet op me rug(Dan had ik papa mee moeten nemen). En als we klaar waren met alles dan zouden we naar het Centrem van Perth gaan om te gaan shoppen haha dat is nooit verkeerd. Zo gezegd zo gedaan. Toen we in het centrum van Perth waren keek ik mijn ogen uit. Dat is echt rete groot, niet normaal. Genoeg shopping gelegenheid Fransesca vertelde me dat ze thuis in Duitsland nooit veel geld uitgaf en altijd netjes spaarde (NOU dat was hier niet terug te zien) Die ging ongeveer met 100 tassen naar huis. En daar moest ik dan naast lopen met mijn 1ne miezerige tasje met slippers, 2 armbandjes en een enkelbandje. Ohw... en natuurlijk een hippe zonnebril (die kan je niet missen hier anders hoor je er niet bij). Uiteindelijk na wat gedronken te hebben zijn we naar Fransesca's huis gegaan. Haar host moeder nodigde me uit om te blijven eten dus ik bleef eten. Er kwamen ook een aantal vrienden langs die ook kwamen eten dus dat werd een gezellig boeltje. Fransesca gingen nadat we wat te drinken hadden gepakt even buiten zitten om wat te kletsen. Dat rustig kletsen was er niet bij omdat haar au pair kind de hele tijd in onze oren kwam tetteren (letterlijk tetteren) Hij moest en zou met 1 van ons spelen (Fransesca is een lieve meid, maar misschien iets te lief)Als Nicolas iets wil/vraagt en Fransesca zegt Nee dan blijft hij net zolang jammeren tot ze ja zegt. Ik had hem allang een schop onder zijn kont gegeven en gezegd dat die een end de boom in kon klimmen, maar Fransesca vind het makkelijker om uiteindelijk toe te geven vertelde ze. Ook vertelde ze dat ze nou niet echt een natuur liefhebber is. Integendeel van mij, Ik als echte scout hou van de natuur en ‘bijna' alles wat erbij hoort. We liepen bij hun door de tuin (wat helemaal betegeld was met steen) en er liepen hier en daar wat miertjes op de grond. Ze vloog er haast overheen. ‘'iew ohw god this is grows, Ohw Ihate like nature''.Oke dan. Ongeveer in die trant liet ze merken dat ze niet van de natuur hield. Na wat met Nicolas gespeeld te hebben liepen we weer naar onze stoelen het was veel te warm om te lang actief te zijn dus gingen we weer zitten. Nicolas dacht daar waarschijnlijk anders over, want hij blijf jammeren/zeuren dat hij wilde spelen. Uiteindelijk zei Fransesca met een mooi geprobeerde strenge toon dat Nicolas naar binnen moest gaan en daar moest gaan spelen, maar daar had die mooi lak aan. Na dit nog 20 keer te herhalen ging hij eindelijk naar binnen. Toen hij naar binnen liep zei hij tegen zijn moeder dat wij niet aardig voor hem waren en dat ze er wat van moest zeggen. Ze keek door het raam naar ons lachte en knip oogde (dat zegt al genoeg). De visite was ondertussen al gearriveerd en we konden gaan eten. Op het menu stond pizza. Ik bood aan om de pizza te gaan halen, maar Fransesca's host mam stond erop om het zelf te gaan halen samen Nicolas. Fransesca ging ook mee met haar host moeder en na een kwartiertje waren ze weer terug met 4 pizza's. We hebben gezellig binnen gegeten en zijn daarna naar buiten gegaan om daar nog even na te tafelen. Toen het bijna 10 uur was bedankte ik de Host mam van Fransesca voor het eten en haar gezelschap, bedankte Fransesca, zei de gasten gedag en vertrok naar huis.

(Zo ik hoop dat ik jullie weer een beetje tevreden heb gesteld met deze 2 lange verhalen

De rest van de week komt nog, maar het eerste verhaal nam gewoon veel tijd in beslag. Dit omdat ik het al een keer had getikt en het toen ineens weg was en toen had ik zoiets van ''Nou je bekijkt het maar even''. En tot gister en vandaag had ik geen zin om dat hele hele hele lange verhaal weer te tikken dus daarom)

Nou tot het volgende verhaal