Vandaag de laatste normale dag. Ik heb met M weer pecs geoefend. Dit ging weer goed. De begeleiding snapt het nogsteeds niet, maar dat ga ik donderdad in de presentatie allemaal uitleggen. Dan hopen dat ze hem wel goed gaan gebruiken. 'Smiddags mochten we eerder naar huis, want we moesten aan onze presentatie voor morgen werken. Ik dacht nou dat doe ik wel even, maar daar ben ik toch aardig lang mee bezig geweest. We moesten onzelf ook voorbereid op de avond, want de ditecteur en zijn vriendin, een afdelingshoofd en de begeleiding van de dagbesteding kwamen eten. Toen ze er waren stonden ze buiten met het hele groepje te wachten bij de parkeerplaats. Ze durfde nog niet zo goed ofzo. Toen we ze toeriepen dat ze mochten komen kwamen ze aanglibberen over het ijs ( dat was best een leuk gezicht:p). Iedereen van de instelling zat aan de ene kant van de tafel en onze groep zat aan de andere kant van de tafel. Monica in het miden zodat ze alles kon vertolken. Tajiana wilde eerst even het een en ander zeggen dat ze het super vond dat we er waren en dat zo weer terug zouden mogen komen. Christe kon het niet zo heel goed verstaan wat Monica nou precies zei dus ik tolkte voor haar alles nog even door in het nederlands. Zo werd het drie keer vertolket. Van russies naar ests, van ests naar engels en van engels naar nederlands. Als afsluiter kregen we allemaal een souveniertje. Een mooie magneet met talin erop echt heel lief. Merion vroeg of een van ons nog wat wilde zeggen!!? Omdat het zo lang stil bleef trok ik me scheur maar open (want dat kan ik zo goed ). Ik heb iedereen bedankt namens de hele groep. Dat we ons welkom voelden, dat we maar iets hoefde te vragen en we werden al geholpen en dat iedereen zo vriendelijk was. Met een grote glimlach op iedereen zijn gezicht werd dit in ontvangs genomen en daarna zei merion ook nog een paar lieve woorden en toen was het tijd om te proosten. Iedereen hefte zijn/haar glas en prooste in 4 verschillende talen. Daarna was tijd om te eten. De een moest wat langer wachten dan de ander, maar dat waren wij onderhand allemaal al wel gewent. Nadat iedereen zijn bord leeg had moesten Anna en Margerita ( begeleiding van de dagbesteding) helaas naar huis. Ook Tatiana (afdelingshoofd van de derde verdieping) moest gaan. Toen waren we nog over met onze hele groep en de directeur en zijn vriendin. Uiteindelijk zijn we met Christine, Peter-paul, Janine, Margrit en ik ook naar boven tegaan zodat we onze presentatie voor morgen verder af konden maken. Monica, Merion en de directeur en zijn vriendin bleven beneden zitten om nog gezellig verder te babbalen. Tot 11 uur heb ik zitten werken en daarna ben ik toch echt naar mijn bed gegaan, want toen was ik toch wel aardig verrot. Morgen presenteren en eens kijken wat ze er van vinden. 15-3-2012 Vandaag vroeg uit de veren, want het tijd om te presenteren. In het begin werd gezegt dat we om 2 uur 's middags moesten presenteren dit werd daarna ineens verplaatst naar half 10 's ochtends:| en als laatste veranderde ze het naar 10 uur 's ochtends. Mijn lieftalige kamer genootje had hier iets meer moeite mee dan de rest, maar kwam uiteindelijk ook optijd haar nest uit. Eenmaal aangekomen instaleerde we ons in de muziek hal en begonnen we onze spullen klaar te zetten. Nadat uiteindelijk alles klaar stond en iedereen was geariveerd konden we beginnen. Peterpaul en Margit begonnen met presenteren. Ik hanteerde de computer waar de powerpoint op stond en de filmpjes die ik voor hen in moviemaker had geordend. Daarna was Janine aan de beurt en als derde ging Christine presenteren. Een dikke pluim voor Christine, want ondanks haar dislectie heeft ze goed duidelijk kunnen maken wat ze wilde vertellen. Als laatste ging ik presenteren. Ik heb uitgelegd over M zijn pecs map, zijn picto bord en zijn nieuwe taakje limonade rond brengen. Hier en daar waren er wat vragen, maar die heb ik naar mijn gevoel goed beantwoord. Nou hopen dat ze er ook echt gebruik van blijven maken. Na de presentatie was het tijd om te een. Peter-paul en ik moesten nog opschieten, want wij moesten nog inkopen doen voor de afscheids disco die we gingen houden. Eenmaal terug hebben we samen met de bewoners de muziek zaal verbouwd en toen uiteindelijk ook de andere kwame met de muziek konden we beginnen. Uiteindelijk moesten we nog wat langer wachten, omdat de computer van Janine niet mee wilde werken:p. Uiteindelijk hebben we een telefoon aangesloten en toen kon het feestje beginnen. Der werd eerst luidkeels geroepen dat niemand zo goed durde, maar toen ik een oud doof vrouwtje van haar stoel af trok en bgon te dansen, begon iedereen gezellig mee te doen. Na een paar minuutjes ben ik naar de keuken gegaan om daar de chipies en andere snoepjes en limonade klaar te maken. We konden dit niet in een grote bak doen en gewoon neer zetten, want er waren meerdere clienten die dan die hele bak ineen keer leeg zouden rousen. Dus toen eenmaal alles inzakjes was verdeeld n de limonade klaar was ben ik samen met mijn clientje M de limonade rond gaan delen en hebben Peter-paul en Christene de zakjes chips rond gedeeld. Iedereen had zo even een kleine pauze om weer bij te komen en daarna hebben we als opstartertje er even een stamp nummertje doorheen gegooid en dat werd prima geacepteerd. Toen guns en roses werd gespeeld ging Peter-paulop zijn knieen gitaar zitten spelen zoals ze dat op het podium doen. Zijn client R moest hier om lachen, toen ik Peter- Pauls zijn been beet pakte om daar op gitaar te spelen kwam hij niet meer bij. Echt een heel leuk gezicht. Je zag aan meerdere clienten die normaal heel stil waren dat ze nu helemaal opleefde. Op een gegeven moment kregen we een seintje dat het laatste nummer zou worden gedraaid. Iedereen ging nog voor een laatste keer de dansvloer op en toen was het helaas al weer afgelopen. We gaven alle clienten een handje of een knuffel en daarna ruimde we al onze spullen netjes op. Voor Tatiana, anna en margerita hadden we nog een afscheids kadootje gekocht voor de afdeling. Hier waren ze allemaal erg blij mee en bedankte ons met een dikke knuffel. Daarna zijn we onze spullen gaan pakken en terug gegaan naar het hotel. Stiekempjes hadden we voor Merion en Monica ook een presentje gekocht. Voor Merion een doos vol lekkere chocolaatjes(had wel 3 repen op haar kamer liggen en als deze opwaren kwamen daar nieuwe voor in de plaats)en voor Monica een fles wijn (die zij hier al meerdere keren had gedronken en erg lekker vond, een zeepje, sigareten (omdat die aardig hard gingen) en aanstekers ( omdat ze die niet meer had en haar sigaret altijd aansteekt met lucifares). Nadat iedereen voor Merion en Monica op een kaartje had gescreven kwamen we allemaal met een brande aansteker binnen (zo kan ze er voorlopig nog mee leven. Voor iedere dag van de week een aansteker zo ongeveer). Hier werd eerst met verbazing, maar daarna met een enorme lagbui op gereageerd. We leverde onze aanstekers in bij Monica en gaven daarna ieder hun eigen kaartje om te lezen. Merion hield het bijna niet meer droog en ging daarom maar gouw over op iedereen een knuffel geven en ook van Monica die het wel droog hield kregen we een knuffel. Daarna werden de andere presentjes uitgedeeld en toen was het tijd voor champange. Peter-paul schoot nog net de kurk niet door het dak:p en nadat alles was uitgedeeld werd er getoost. Iedereen is tot etenstijd bij Monica en Merion op de kamer blijven zitten om gezellig te babbelen en bocht (de champange) te drinken. Daarna hebben we nog voor een laatste keer beneden gegeten en hebben we nog wat herinneringen opgehaald van de laatste 2 weken. Na het eten is iedereen nog even gaan rommelen op zijn kamer. Toen ik al in bed lag ben ik nog even uitgegaan om iedereen nog een keer weltruste te wensen. En daarna ben ik lekker gaan tukken. Tot morgen. 16-3-2012 Wakker worden, wakker worden, wakker worden, wak wak wakker worden, wakker worden, WAKKER WORDENNN. Zo tijd om naar huis te gaan. Alle koffers waren gisteren zo goed als al gepakt. Vandaag nog de laatste dingetjes bij elkaar sprokelen en dan is het tijd om een kudde olifanten te bestellen die op je koffer gaan staat zodat je zonder enige problemen je koffer dicht kan doen.. Nou da ging bes:p daarna voor een laatste keer ontbeten en mijn handoek terug geist.. die had ze drie dagen geleden met de vuile was mee genomen en gewassen, maar ik had hem nog niet terug gehad.. Toen ik beneden aqn kwam en er naar vroeg had ze hem netjes klaar gelegd in het raam kosein. Deze ken weer fris en fruitig de kast in als ik thuis kom. In tegenstelling van de anderen zooi in mijn koffer. Daarna nog een keer lekker ontbeten en toen weer naar boven. Zou ik toch bijna mijn handoek vergeten dus ik draaide me weer om, pakte me handoek en liep naar boven om deze nog even in mijn koffer te doen. Daarna mijn koffer weer met behulp van de kudde olifanten kunnen sluiten en daarna heb ik hem niet meer open gedaan. Toen ik wilde gaan zitten op mijn bed werd er al gelijk gemeld dat het busje er was dus kon ik weer opstaan om al mijn zooi bij elkaar te rapen en naar beneden te brengen. Ik liep nog een keer een rondje door de kamer om te checken of ik alles had en toen was het tijd om te gaan. Toen alles in de auto was gelegd maakte we nog een laatste foto en daarna stapte we in en begon de toch. Eerst moesten we nog even langs een school waar we in het weekend waren geweest, want Margrit had besloten om haar ring daar te laten liggen.. onderweg heb ik even lekker leggen pitten. Daar aangekomen even snel naar de wc gegaan (al mijn sieraden omgehouden zodat we niet nog een keer terug hoefde) en daarna moesten we weer terug de bus in en gingen we weer oppad. Ik heb weer heerlijk in de bus liggen slapen tot we op het vliegveld arriveerde. Daar hebben we afscheid genomen van Merion en daarna zijn we onze spullen af gaan gooien bij de bagage hal en toen zijn we nog even weze statten. Niks gekocht. Op het vliegveld een heerlijk luchtje gekocht en een echt tallins drankje. En daarna met een laatste biertje zitten wachten op het vliegveld. Lieve mensen berg jezelf ik kom er weer aan. Tot zo..