5-2-2011
Dolfijnen.
Ik moest vroeg opstaan omdat ik vroeg op moest staan om naar burns beach te rijden en moet vroeg bedoel ik 6 uur (ja dat is vroeg!!) Na een uur rijden was ik eindelijk gearriveerd (20 minuten te
vroeg, maar liever te vroeg dan te laat
). Ik bleek niet de eerste te zijn. 2 andere mannen
van mijn groep waren al hier en zaten te wachten op een bankje. Na een poosje was iedereen er van de groep. Toen onze leraar er ook was zei hij dat we nog moesten wachten op een andere groep, omdat
wij niet de enigste groep zouden zijn die hier zouden gaan duiken. Na nog eens 10 minuten wachten arriveerde die groep ook. De leraar van die groep en onze leraar keken samen naar het water en
discuseerde of het wel een goed idee was om in de zee te gaan duiken. Toen ineens brulde onze leraar DOLFIJNEN en inderdaad ongeveer 50 meter van ons vandaan zag je in de zee dolfijnen zwemmen. Ik
vlug naar de auto gerend om mijn camera te halen en toen ik terug kwam zij een van de mannen dat ik de dubbele salto's en de dubbele flik flaks van de dolfijnen had gemist Ha-ha
. Ik probeerde foto's te maken, maar het enige wat ik op de foto heb zijn de vinnen van de dolfijnen.
Verder zag het water er mooi helder uit en je kon zien waar koraal/ steen was (het water is daar donkerder) en wat zand/water was (het water is daar lichter), maar volgens hun leraar waren de
golven nog al ruig. Na wat gebabbeld te hebben kwamen ze tot de spijtige conclusie dat we naar een andere locatie moesten gaan. Onze leraar kwam naar ons toe lopen met een spijtige blik en vertelde
ons dat we hier niet konden duiken, omdat het volgens de andere leraar te ruig was. Dus we moesten naar een vies goor meertje om daar te gaan duiken. In de zee zouden we met zijn alle tegelijk
kunnen duiken, maar in dat meer zouden we omstebeurt moeten, omdat er zo slecht zich zou zijn dat we elkaar na 2 minuten al zouden kwijt raken. Je kon zien aan het hoofd van onze leraar en hoe hij
praten dat hij twijfelde (mooi daar moet ik gebruik van maken
). Toen hij klaar was met
vertellen dat we niet in de zee konden duiken kon ik alleen maar zeggen ‘'ja maar je twijfelt''. Toen begon die een hele preek over dat hij de zee nog nooit zo mooi helder had gezien en dat de
golven er misschien een beetje ruig uit zagen, maar dat dat te overwinnen was en toen begon iedereen op hem in te praten. Nadat iedereen van mijn groep had gezegd dat we allemaal met hem mee de zee
in zouden gaan als we hier zouden gaan duiken pakte hij zijn telefoon en belde iemand (geen idee hoe, wie, wat, waar en waarom
). Na 5 minuten was hij klaar met bellen. Hij vroeg ons allen nog 1 keer of we dit echt wilde en na
een volmondig ja glimlachte hij en zij hij dat we per persoon 2 tanken uit de bus moesten halen en onze duikers gear klaar moesten maken. Daarna vroeg hij aan 1 van de mannen of hij met zijn auto
naar de duikwinkel kon rijden om een duikvlag kon halen (daarom had hij dus gebeld voor een duikersvlag
Die heb je nodig zodat boten weten dat ze 15 meter van die vlag vandaan moeten blijven). Ze stapte samen in de auto en in de tussen tijd maakte wij onze duikers gear
gereed en trokken we onze duikpakken aan. Toen iedereen bijna klaar was was onze leraar en de man die reed in de auto weer terug. Ze maakte zelf snel hun spullen in orde en daarna was het tijd om
lekker te gaan duiken. Met onze duikpakken aan en onze duikersgear op onze rug liepen we richting het strand. Dat was alles behalve makkelijk, omdat we via een trap naar beneden moesten en we
moesten de eerste paar meters van steen naar steen springen tot we eindelijk het zand bereikte. Toen iedereen er was konden we onze duikbril opzetten en onze flippers aan onze voeten en daar gingen
we dan. achterstevoren (zodat we niet op onze plaat gingen). We zaten ongeveer 40 of 50 meter van het strand vandaan en het was er diep genoeg om te duiken dus daar gingen we dan. Onze leraar
plaatste de vlag (deze vlag was op een boei geplaatst) waar we waren en zwom met het loodje naar beneden zodat de vlag niet weg zou dobberen. Toen hij dat had gedaan mochten we per buddy paar (dat
ben jijzelf met iemand anders uit de groep en tijdens het duiken moet je bij die persoon in de buurt blijven) naar beneden en daar moesten we wachten totdat iedereen er was. Toen iedereen op de
bodem van de zee was moesten we een paar trucjes doen die we in het zwembad ook hadden geoefend zoals je duikbril af doen en van je regulater (daar adem je door) wisselen met je buddy voor als je
geen lucht meer in je tank hebt. In de zee is dat toch net even wat lastiger, omdat het zout in je ogen prikt. Gelukkig had onze leraar daar een trucje voor. Gewoon stevig je ogen dicht knijpen en
dan is er niks meer aan de hand (gelukkig werkte dit, anders had ik met mijn ogen dicht moeten zwemmen
). Het water was een beetje droebel dus je kon niet verder zien dan 10 meter. We moesten dus bij elkaar in de buurt blijven en als we elkaar kwijt zouden raken dan moesten we terug
naar de oppervlakte gaan. Tijdens het duiken raakte we 1 buddypaar kwijt dus moesten we naar de oppervlakte zwemmen. Toen we weer bovenwater waren zagen we het buddy paar dat we kwijt waren
geraakt. We lieten de vlag in het water, zwommen terug naar het strand. Toen het ons eindelijk was gelukt om op het strand aan te komen liepen we terug naar onze plek waar we onze spullen hadden
achter gelaten, verwisselde onze tanks en gingen weer terug naar het strand en het water in om nog een duik te doen. Tijdens deze duik raakte we gelukkig niemand kwijt. Rond 11 uur waren we klaar
met duiken. We ruimde al onze spullen op trokken onze kleren aan en toen konden we naar huis. Eerst moest iedereen nog zijn 2 tanks terug naar de diveshop brengen, omdat die gevuld moeten worden
voor morgen. 's Middags niet veel boeiends gedaan. Zin in morgen
.
6-2-2011
The boat dive.
Vandaag moesten we bij mandarie versamelen. Een uurtje eerder dan gister
(Lekker vroeg dus). Daar aangekomen moesten we alle tanks uit de auto halen deze naar de pier brengen en als dat allemaal was gedaan moesten we 1 tank pakken en deze optuigen. Als je
dit had gedaan moest je je duikersgear aantrekken en de rest van je spullen naar de boot brengen. Op de boot kreeg je dan een plekje en dat was dan jou plekje voor de hele trip. Ik was Red Nine
(lekker boeiend.... Maar goed). We vertrokken met de boot en toen we bij burns rocks aan kwamen moesten we onze spullen in orde maken en daarna mochten we het water in plonsen
. Toen we met onze hele groep in het water waren en naar de bodem van de zee waren gedoken begon
het avontuur. We hoefde deze keer geen kunstjes te doen. Het water zag er ook veel beter uit en je kon alles heel duidelijk zien. Onze leraar vertelde ons (in onderwater gebarentaal
) dat we hem moesten volgen. Hij zwom voor iedereen uit en liet ons zo burns rocks
onderwater zien. Toen we bij de rotsen aan het kijken waren begon onze leraar ineens overenthousiast met zijn handen te zwaaien. Hij wees naar een bepaalde plek in het water en toen zag ik ineens
een zeehond. Hij zweefde in het water en keek ons schaapachtig aan. Hij zwom een paar rondjes om ons heen en als iemand van mijn groep bewoog dan bewoog hij ook. Echt super schattig om te zien.
Toen verdween de zeehond en mijn groep ging verder met het ontdekken van de waterwereld
. Een
paar minuten later was ik op de bodem van de zee aan het rond dwalen en iedereen zat naar 1 punt te staren toen ik links van me keek(waar iedereen heen keek) zag ik op een meter afstand de zeehond.
Hij zat me aan te staren wat ik aan het doen was en toen zwom die weg en wij zwommen ook verder opzoek naar meer vissen. Op een gegeven moment zwommen we weer richting de boot,omdat iedereen zijn
lucht. Omdat ik het minste lucht van allemaal in mijn tank had mocht ik als eerst omhoog zwemmen naar de oppervlakte. Tijdens het zwemmen naar de oppervlakte moest ik een test doen. Als je tank
leeg is en je bent je buddy kwijt moet je naar de oppervlakte zwemmen terwijl je een AAAAAAA geluid maakt (de met de regulater in je monddaar adem je door
). Na 3 keer inademen zette ik mezelf af en daar ging ik dan. Toen ik aan was gekomen bij de
oppervlakte zij mijn instructeur dat ik het goed had gedaan en dat ik de boot op mocht om mijn tank te verwisselen. Binnen een paar minuten was iedereen boven. Iedereen wisselde zijn tank om en
sommige sprongen even overboord om een plasje te plegen (dat is nog niet zo makkelijk, want je kan niet in je duikpak plassen, want dat gaat super erg stinken). Het zag er waarschijnlijk erg stom
uit, omdat je zo ongeveer heel je duikpak uit moet trekken. Nadat iedereen van mijn groep zijn tank en alles had omgewisseld sprongen we weer het water in en begonnen we aan onze 2
de
duik. Tijdens onze 2
de duik hebben we helaas niet weer kunnen genieten van de zeehond, maar ik heb wel een hele grote zeester gevonden. Onze leraar zwom voor mij en hij zwom dicht bij de
grond en liet met zijn vinnen wat zand opvliegen ik zag iets onder het zand dus zwom er naartoe en bewoog mijn hand heen en weer zodat het zand wegvloog. Toen al het zand was gaan liggen zag ik
daar ineens een grote zeester van zeker wel 40 centimeter doorsnee. Ik draaide me om en keek of mijn buddy of 1 van mijn andere groep genoten in de buurt waren. Ik wenkte hun (waarschijnlijk iets
te enthousiast
) en liet hun mijn vondst zien. Op de boot wees iedereen me terug
op mijn vondst en dat het echt een grote zeester was (ik kan weer trots op mezelf wezen). Onze leraar kwam aanhuppelen en vertelde ons dat hij ons de beste groep ooit vond (daar zal mijn examen
waarschijnlijk weinig mee te maken hebben
). Dit was de eerste keer dat hij een zeehond
had gezien en dat had hij nog nooit gezien in zijn duikcarrière!! Toen iedereen weer terug op de boot was werd de richting gezet op de haven. Daar aangekomen, moest iedereen zijn/haar spullen in
zijn/haar auto mee nemen en deze naar de duikshop in Joondalupe brengen. Daar zouden we onze certificaat krijgen en er zou een BBQ zijn. Daar aangekomen kregen we inderdaad onze certificaat en een
logboek waar we onze locaties in konden schrijven waar we gedoken hadden. Iedereen kreeg zijn/haar certificaat overhandigd een hand en daarna was het tijd om te BBQen. Na de BBQ was het tijd om
naar huis te gaan. Ik bedankte iedereen wenste hen een goeie dag en ben naar huis gegaan. De rest van de dag lekker uitgerust en niks gedaan
