7-2-2011

What a day!!

De ochtend verliep goed. Hayley naar school gebracht en daarna met Anthony cijfers geoefend en met Fransesca afgesproken om naar een speel centrum te gaan. Toen ik Hayley weer ging ophalen van school was gelijk alles mis. Ze was rete sacherijnig (waarom geen idee

) en dat liet ze goed merken. Hayley had een hele grote mond en negeerde alles wat ik zei. Toen Dwayne thuis kwam vertelde ik hem alles over Hayley's gedag. Nog geen 2 minuten later had ze weer een grote mond waar Dwayne bij stond. Ze kon gelijk naar haar kamer vertrekken en Dwayne pakte haar lievelingsknuffel en en vertelde haar dat hij deze in de prullenbak zou gooien. 1 groot tranen festijn was het toen (onthouden dus!!). In plaats dat Dwayne haar lievelingsknuffel in de prullenbak gooide verstopte hij hem ergens in huis zodat ze dacht dat hij echt weg was. Zelfs toen ze van haar kamer af mocht was ze nog steeds aan het huilen. 1 groot drama(Dat mag je eigenlijk niet leuk vinden, maar dan moet ze maar eens wat liever doen)

8-2-2011

Vandaag ben ik naar Perth gegaan om mijn cursus te volgen. Mellisa was er 's ochtends zodat ik Anthony niet mee hoefde te nemen

. Ik had van te voren naar de organisatie gemaild en die zij dat je ieder moment van de dag binnen kon lopen. Toen ik na een uur rijden eindelijk in Perth was kon ik nog eens een half uur zoeken naar een parkeerplek en nog eens een half uur zoeken naar het gebouw waar de work and holiday organisatie zat!! (om sacherijnig van te worden). Toen ik het dus uiteindelijk had gevonden en ik binnen kwam lopen zaten ze me aan te gapen alsof ik achterlijk was!! Na verteld te hebben wat ik kwam doen vertelde ze me dat om 3 uur de cursus voor de au pairs zou zijn en als ik wilde dat ik dan terug zou kunnen komen (ik moest alleen om 2 uur terug zijn om te werken!!). Daarna legde ze me dingen uit over de organisatie en over alles in Australie (helaas had mijn host moeder me alles al verteld). Op mijn brochure stond dat ze samen met mij een bankrekening zouden openen, dat ik een simkaart van hun zou krijgen en dat er een kaart zou worden gemaakt voor als ik zou willen overnachten in een hostel (hier zou ik dan korting voor krijgen). Beetje jammer dat ik bijna al die dingen al had. Die kaart voor die hostels was wel handig het is alleen een beetje jammer dat ik dan weer 40 minuten naar Perth moet rijden, dan een parkeerplaats moet zoeken en als ik die eindelijk gevonden heb mijn kaart op moet halen in het gebouw. Waar ik waarschijnlijk ook een half uur naar moet zoeken, omdat je je auto aan de andere kant van Perth moet parkeren, omdat er geen plek is. Maar je moet hem ophalen, want ze kunnen hem niet verzenden ofzo (stomme ‘kortom uitermate teleurstellende' smoes). Toen ik weer terug kwam nam ik het van Mellisa over en kon al vrij snel Hayley ophalen van school. Toen Helen 's avonds thuis kwam vertelde ik haar alles over de cursus en dat ze me eigenlijk niks goeds hebben kunnen aan bieden (daar gaat even ... euro)!!

9-2-2011

De beestenboerderij.

Vandaag ging ik samen met Fransesca, Nicolas, Anthony en mezelf naar een cuddly animale farm geweest en ik en Anthony hebben het prima naar onze zin gehad. Fransesca en ik hadden afgesproken bij de boerderij zelf. Zij was er al even toen ik arriveerde. Samen met Nicolas en Anthony liepen we het terrein op. We gingen naar de balie waar je kon betalen en daar werd ons ook gelijk uitgelegd wat voor voedsel voor welk dier was. Er werd ons ook verteld dat we precies op tijd waren om de jonge geitjes melk te geven. Eerst hebben we een beetje rond gesnuffeld en toen we de begeleidsters met flessen naar het geiten hok zagen lopen liepen we hun achterna (ook al is het alleen maar voor mezelf! Ik moet en zal zo een geitje de fles geven

). Toen iedereen binnen het hek stond waren we al omringt met geitjes, Fransesca begon nog net niet te hyperventileren toen ze de geitjes zag. De begeleidsters legde uit hoe je de fles moest houden en dat je in de gaten moest houden welke geit je melk gaf, want ze krijgen maar 1 fles per geit. De flessen werden uitgedeeld en het festijn kon beginnen. Zodra iemand een fles in handen kreeg stooven de kleine geitjes op die persoon af. Je had Fransesca moeten zien toen zij haar fles in handen kreeg. 1 en al ontwijkingdans en met iedere stap die ze maakte was het oe.. iee.. aa... helpp... no... ie.. oe... (heel plezant om te zien). Ze was constant aan het jammeren en of ik haar kon helpen om de geiten bij haar weg te halen (wat verwacht je van geiten die dorst hebben en jij met een fles melk in je handen!!). Het enigste wat ik uit kon brengen was ‘'stel je niet aan ze doen niks''. Na een paar minuten trok ze het niet meer en liep ze de geitenstal uit. Toen moest ik het in mijn eentje klaren (en dat lukte me primaIk ben nie bang voor een stel geiten). Ik had een geboren geitenhoeder kunnen wezen, al zeg ik het zelf. Samen met Anthony gaven we de geitjes melk. Als hij de fles alleen vast hield werd hij onder gelopen dus ik hielp hem een handje door alle andere geitjes bij hem weg te houden. Toen de fles leeg was kregen we gelijk weer een nieuwe (zoveel geitjes zo weinig mensen die de geitjes willen voeden). Deze keer liet ik het Anthony alleen proberen, maar zodra er een geitje kwam rukte hij de fles uit Anthonys handen en viel die op de grond. Dus gaven we de geitjes maar samen te drinken. De geitjes hadden schijnbaar ook honger, want in plaats alleen de melk te drinken zaten ze ook aan mijn shirt te knagen (Ik hoop dat het smaakte). Anthony zag dit en in plaats dat hij de fles vast hield ging hij als een ware prins de geitjes van mijn shirt vandaan houden. Echt super schattig om te zien (heb hier helaas geen foto van en prinses huppel flut had het te druk met haar desinfecteer middel). Fransesca liep zenuwachtig heen en weer achter het hek en vroeg of we klaar waren en of we andere beesten konden gaan bekijken. Ik was nog druk bezig, met geitjes voeren en vond het veel te leuk om nu al te zeggen dat ik klaar was, dus ze moest nog maar even wachten. Nog geen minuut later kwam weer de vraag of ik al klaar was. Ik negeerde de vraag en liep vrolijk met Anthony en Nicolas tussen de geitjes door. Fransesca bleef de vraag om de paar minuten herhalen (net een wekker die je iedere keer op snoezen zet). Na 5 minuten zijn we toen uiteindelijk de geitenstal maar uit gelopen en gingen we naar een picknick tafeltje om wat te eten. Nog geen 5 meter van de picknick tafel vandaan stond een hek van nog geen 30 centimeter hoog met daar in jonge ganzen (echt super cute). Als ik geen geiten hoeder wil worden kan ik altijd nog ganzenhoeder worden.1 van de ganzen was ‘zo' slim dat die over het hek heen kon klimmen/fladderen/springen en hij liep regelrecht naar (3 keer raden!!! Dat hebben jullie waarschijnlijk niet eens nodig). Fransesca die waarschijnlijk Eu the Gooz droeg ofzo!! Fransesca wist niet hoe gouw ze boven op de tafel moest klimmen (een enig gezicht al zeg ik het zelf). Na dat de hele boerderij had gezien en (luidkeels) had gehoord dat Fransesca niet zo gecharmeerd was van de gans pakte ik hem op en zette hem terug bij zijn broertjes en zusjes. Dit had overigens weinig nut want 5 minuten later waggelde hij/zij weer vrolijk rond over het terrein. We konden toen eindelijk rustig eten (zonder geschreeuw of paniekerig gedrag). Toen we hadden gegeten ruimde we alles netjes op en liepen de schuur binnen. In de schuur hadden ze een heleboel cavia's en konijnen en schaapjes en biggetjes. Echt super schattig. Er stonden ook bakjes met brood en daar kon je de beesten mee voeren. Ik pakte een bakje en nam het mee naar buiten naar de ganzen. Ik ging langs het hek op de grond zitten en begon de gansjes te voeren. Ze liepen allemaal over elkaar heen om wat te eten te krijgen. Fransesca, Nicolas en Anthony waren me achterna gelopen en gingen ook de gansjes voeren. Fransesca was meer aan het gooien dan aan het voeren, maar ieder zijn eigen manier. Ik leerde Anthony om zijn stukje brood in zijn hand te houden en het dan aan de ganzen te geven en dat deed hij ook (echt een stoere knul). Toen al het brood op was hebben we nog even over het terrein rond gescharreld (zijn een aantal keer onze vriend de gans tegen gekomen) en toen we zo ongeveer alles hadden gezien zijn we richting huis vertrokken. Ik nodigde Fransesca uit om naar mijn huis te gaan en terwijl ik dat vroeg zei ze ‘' he wat zei je nicolas?? Wil je naar huis??'' (3 keer raden wat haar antwoord was). Ik denk dat ze sinds ze die ene keer is geweest niet meer naar mijn huis durft te komen, omdat er te veel natuur is of zo (schijterd). Dus we zijn beide onze eigen weg gegaan en ik ben toen lekker met Anthony thuis buiten wezen spelen. Lekker in de natuur, met bomen, beestjes, zand, andere dieren en nog meer natuur!!

10-2-2011

Simon zegt!!

Vandaag kon ik lekker uitslapen. Althans dat had ik gedacht, want ik bedacht me ineens dat de schoonmaker zou komen. Dus ik netjes om 8 uur (toch nog een klein beetje uitslapen

) me bed uit, gedoucht en al. Loop ik de keuken binnen ligt er een briefje op de tafel dat Jay (de schoonmaakster) vandaag niet komt!! Just my luck. Nou best maakt niet uit dan heb ik tenminste nog wat aan me dag (zoals mijn mama dat zo mooi kan zeggen). Omdat Jay niet kwam heb ik toen maar de kleren gestreken (dit is iets wat zij normaal doet). Waarom ik dat deed weet ik niet, maar ik moest iets doen om mijn tijd te vullen (ja ik weet wat je nu denkt.... Dan kan je ook je verhalen voor op je blog schrijven... nou daar had ik dus lekker geen zin in.. Lekker puh). Toen Big Hayley samen met Anthony thuis kwam was hij heel gezellig. Toen we Hayley op gingen halen was dat gelijk weer anders (het zou eens niet).Gelijk de hele sfeer was verpest. Als Hayley zei tegen Anthony ‘sla puck' dan deed hij dat of als ze zei zeg ‘poepie puck' dan deed hij dat (Op dat soort momenten word ik echt gek van ze). Toen Anthony weer een keer op commando van Hayley naar me toe kwam om me te slaan pakte ik zijn arm en vroeg hem of hij naar zijn kamer wilde. Hier schrok die van dus het was gelijk afgelopen. Hayley heb ik in der kamer gezet, want met haar was ik even helemaal klaar! 's Avonds ben ik naar Fransesca gegaan. Emily (een nieuwe au pair) was bij haar dus die kon ik dan ontmoeten. Bij haar aangekomen ontmoete ik Emily. Ze kwam best wel verlegen over. We zijn later die avond naar een bar gegaan om daar wat te drinken. En daar kwam Emily nog steeds niet echt uit haar schulp. Maby next time