11-2-2011

Wijn festijn.

Helen had een wijn proeverij geregeld voor vanavond

(he wat erg). Toen ik Hayley naar school had gebracht ging ik samen met Anthony boodschapjes doen voor vanavond. De wine tasting zou beginnen om half 7 en aangezien helen pas thuis zou komen om 6 uur had ik aangeboden om boodschappen te doen en om de dingetjes alvast klaar te maken. Toen we de boodschappen hadden gedaan zijn we terug naar huis gegaan hebben we alles in de koelkast gelegd en zijn ik en Anthony gezellig film wezen kijken (even lekker een dagje niks doen). Rond half 5 kreeg Dwayne een telefoontje dat de wine tasting was verzet van half 7 naar half 6 (waarom dit was geen idee, maar er was ineens paniek in de tent). Alles moest klaar gemaakt worden, Dwayne begon mensen die waren uitgenodigd te bellen dat ze eerder moesten komen en of dat ging lukken, Helen kwam eerder thuis om dingen klaar te zetten en ik moest de kids bezig houden zodat Dwayne en Helen snel alles konden regelen (No problemo that's why i'm here for). om kwart over 5 kwam Jenny een vriendin van Helen en een paar minuten later gevolgd door de meneer die de wine tasting zou geven. Helaas konden alle andere mensen die ook 's avonds zouden komen niet eerder komen dus hadden we de wine tasting alleen met Jenny, Helen,' Dwayne' (tussen haakjes omdat hij helmaal niet van wijn houd) en ik (he wat erg meer voor ons). De meneer legde eerst alles uit, dat we verschillende soorten wijn zouden gaan proeven, maar ook Buter scotch en port en dit moesten we dan een cijfer geven hoe goed we het vonden. Ik houd helemaal niet van rode wijn, maar er zaten 2 lekkere tussen die wel redelijk goed te drinken waren. Iedereen gaf ook goede cijfers je kon kiezen tussen 1,2,3,4 en 5. Iedereen gaf altijd wel een 2 of een 3, maar Dwayne gaf enkel maar een 0 (Hij houd echt niet van wijn). Toen we bij de Buter scotch en de port aan kwamen begon Dwayne het iets positiever in te zien (hij is meer een liefhebber van Buter scotch). De port vond ik nou niet echt te drinken en van de Buter scotch kreeg ik een rilling over mijn rug zo zoet was die zooi. Aan het eind van de proeverij kwamen er 4 wijnen uit die redelijk goed gescoord hadden. Uiteindelijk heeft Helen er 1tje uitgekozen en hier heeft ze 1 doos van besteld (ik kan je vertellen het is niet goedkoop). De wine tasting was hiermee afgelopen en de meneer die ons alles liet proeven en die alles uitlegde vertrok naar huis. Toen hij was vertrokken kwamen de andere gasten aan. Zij konden helaas niet meer wijnproeven, maar dat maakte hen niet zo veel uit. Tussen de mensen die kwamen zat 1 Nederlander. Hij is getrouwd met een Australier en hij woont en werkt nu hier. Hij kon nog steeds Nederlands spreken, maar het is met een zwaar accent en soms moeilijk te verstaan, maar tussen alle gespreken door die er werden gevoerd zei hij soms wel eens een Nederlands woordje zoals gekken australiers of mafkezen. Super grappig hoe hij dat uitsprak (wees gerust ik kom terug zonder accent) en als hij iets zij in het Nederlands dan zag je iedereen raar kijken, omdat niemand het snapte behalve ik. Het was een leuke avond met veel geklets, hapjes, wijn en veel mensen die tot laat bleven.

12-2-2011

Weekendje weg.

Fransesca heeft een weekendje weg geregeld. Ze kwam hier donderdag mee en ze heeft het toen gelijk maar op poten gezet. We gingen gezellig met zijn 3en (Fransesca, Emily en Lucky me) naar Bunbery. Nou wat een weekend zeg!!

's Ochtends moest ik vroeg opstaan, want Fransesca had gezegt dat ze rond 9 uur met Emily bij mij zou zijn!! Nou ik had dus nog mooi langer in mijn bed kunnen blijven liggen, want ze kwamen pas om 11 uur aan

! ‘'Uhm.... Haha ja we konden de weg niet vinden'' (ik weet niet hoe haar tom tom de weg wijst!? Maar ik doe er normaal 30 of 40 minuten over). Hiermee had ik al een klein beetje irritatie opgebouwd. Nadat ze EINDELIJK bij mijn huis aan waren gekomen gooide ze al hun spullen in mijn auto en vertrokken we op een 3 uur durende reis naar Bunbery. Jezus wat heb ik me lopen ergeren zeg. De muziek was niet goed, de arco moest op een andere stand, dan wou ze voorin dan wou mevrouw achterin. ‘'Weet je zeker dat je hier wil stoppen het ziet er zo vies uit'' (dat moet je dan zeggen, met het meest irritante stemmetje dat je maar kan bedenken!!). Na 3 uur waren we ongeveer aangekomen in Bunbery. Ik reed 1 of ander industrie terrein op en mijn tom tom vertelde mij dat hier ergens het hostel moest zijn. Na eens goed op de tom tom gekeken te hebben bleek er een spellingsfoute te zitten in de locatie waar we naar toe moesten. Nu de goede naam in getypte en toen moesten we nog 15 minuten rijden en dan zouden we onze bestemming zijn. En inderdaad na 15 minuten waren we inderdaad bij ons lieve schattige hostel'tje aangekomen. (wat zien die dingen er leuk uit). Het was toen 2 uur. We liepen naar binnen en troffen daar een gesloten loket aan. Er hing een briefje dat het loket pas weer om 4 uur open zou gaan. In de tussen tijd moesten we dus iets anders verzinnen. Ik was niet echt in de mood om iets te doen nadat ik 3 uur had gereden, maar huppel en kutje hadden genoeg energie en wouden dolgraag ergens heen. Na wat gemuts zijn we uiteindelijk naar een vliegveld gegaan en hebben we daar in een klein vliegtuigje gevlogen. Het was best hobbelig, want er stond een aardig zuchtje wind. Toen we in het vliegtuig zaten zat Fransesca al gelijk helemaal te stressen (en we waren nog niet eens opgestegen). Ik zei dat ze gewoon rustig moest blijven adem en als ze zou gaan schreeuwen dan zou ik een sok ik der waffel proppen dan had niemand er last van. Dit nam ze me denk ik niet in dank af met de blik die ze me gaf. Na 5 pogingen om de deur van het vliegtuig goed te sluiten was het eindelijk gelukt en waren we ready for take of (daar gaan we dan). We gingen eerst een stukje rijden met het kleine vliegtuigje en toen we na een lekker wiebelige rit eindelijk bij de landingsbaan aan waren gekomen was het tijd om op te stijgen. Het was goed dat ik had gedreigd met de sok, want Fransesca gaf geen kik. Het enigste wat er uit kwam was ‘Ohw.... Mijn god (x100 en dan heel snel achter elkaar).Toen we op een goede hoogte waren vertelde onze piloot het 1 en ander over Bunbury. Tijdens onze rit zagen we een ander vliegtuig loopings maken en andere rare dingen doen in de lucht. De piloot vertelde dat er een man dit als verjaardagscadeautje had gehad van zijn vrienden (dat is even kikke). Fransesca kreeg (hoe kan het ook anders) een lichte paniek aanval van het aanzicht van al die loopings en andere trucs. Terwijl ik en Emily vol van de show aan het genieten waren. Na een paar minuten was hij uit het zich en gingen we weer verder met naar buiten staren en foto's maken van wat zich onder ons bevond. Tijdens de vlucht hadden we zo nu en dan last van een sterke wind vlaag het vliegtuig wiebelde en Fransesca zetten dan met haar nagels haar handtekening in de stoel voor haar!! Toen het tijd was voor de landing begon ook Emily te panieken. We vlogen richting de landingsbaan en de piloot probeerde dit in een rechte lijn te doen. De wind maakte dat niet makkelijk dus in plaats van dat we recht naar beneden gingen kregen we iedere keer een stoot naar links of rechts (vergelijk het dat je in de zee staat en dat er een golf tegen je aan botst zo voelde het. Alleen dan zonder de nattigheid). Emily riep dat ze zou sterven en Fransesca aarzelde geen moment om haar voorbeeld te volgen. Om de piloot niet helemaal een rot gevoel te geven riep ik tussen de overlijdensberichten door dat ze zich niet aan moesten stellen en dat het gewoon kwam door de wind en dat de piloot ons heus wel veilig aan de grond zou zetten (niet dat het iets uithaalde bij Fransesca of Emily). Toen we uiteindelijk VEILIG en ONGEDEERD geland waren bedankte de piloot me dat er nog iemand in hem geloofd. Toen we allemaal in de auto zaten waren Fransesca en Emily een beetje stil. ‘Als jullie moeten kotsen dan doe je dat uit de auto als je in de auto kots mag je het zelf opruimen' dat was het eerste wat ik zei en gelukkig hoefde geen van de 2 over te geven, maar het was wel heel lekker stil op de terug weg naar de het dorp. In het dorp parkeerde ik mijn auto ergens bij een winkelcentrum en daar gingen we binnen even een kijkje nemen. Toen we alles hadden gezien (en alles zo goed als ging sluiten) liepen we weer naar buiten en daar werden we ineens aangesproken door 2 ontzettend goed uitziende jongens. Ze vroegen of we even tijd voor ons hadden en toen ik op zijn naam bordje keek stond daar zijn naam (die ik niet meer weet) en een kerkelijk kruis datzei algenoeg (das even baalen waarom zijn de goed uitziende jongens of homo of ze horen bij de kerk). Hij vroeg ons of we hier uit de buurt kwamen en of ze ons iets mochten vertellen over de wil van god en of ze bij ons thuis mochten komen en daar dan iets mochten vertellen over god. Fransesca en Emily wilde niks van die gasten weten, maar ik was wel lichtelijk geintreseerd in wat ze hadden te vertellen (ookal was het alleen maar om iets langer van hun knappe koppies te genieten). Ze vertelde dat we naar hun kerk konden komen om een preek bij te wonen. Toen ze klaar waren met hun babbeltje over god en over de kerk vroeg 1 van de mannen waar ik vandaan kwam. Ik vertelde hem dat ik hier was sinds ongeveer 2 maanden en dat ik aan het rond reizen was en dat ik 3 weken geleden Fransesca was tegen gekomen en dat zij sinds dien met mij rond trekt door Australie. Emilie waren we 1 week geleden tegen gekomen en nu rijden we met zijn 3en door Australie. Om het nog wat mooier te maken vertelde ik ze dat Fransesca en Emily gewoon op mijn pad waren gekomen en ook al ik niet geloofde in god hij dingen als dit deed. En dat ik wel zou zien waar ik kwam, want waar ik ook kwam ik zou altijd gezellige mensen ontmoeten en dat was niet zo maar. Toen ik klaar was keken ze me met grote ogen aan en wisten even niet wat ze moesten zeggen. Het enige wat ze nog uit konden brengen was Wow..... that's so great. De weg van god is soms niet te volgen. Ik bedankte hun vriendelijk, gaf een compliment over hun mooie ringen en liep daarna met Fransesca (die me met grote ogen aan keek wat ik nou allemaal had gezegd tegen mensen die van de kerk waren) en met Emily (die haar lag bijna niet meer in kon houden) richting de auto en stapte in. Toen alle deuren gesloten waren barste Emily in tranen van het lachen en Fransesca snapte nog steeds niet helemaal wat er nou was gebeurt. Ik knikte me hooft en zei ‘Amen' wat Emily alleen maar erger aan het lachen maakte. Daarna reden we richting het hostel. Aangekomen bij het hostel liepen we naar binnen en vroegen we of ze nog plek hadden voor 3. Ze hadden wel plek voor 3 maar dan zouden we allemaal apart moeten slapen. Ik had daar op zich geen problemen mee, maar Emily en Fransesca wilde graag een kamer voor hun alleen of met zijn alle bij elkaar slapen. Fransesca vroeg aan hem of hij misschien een ander hotel wist waar we heen konden. Hij pakte de telefoon en belde een ander hostel niet ver hier vandaan. Deze zij dat ze helaas geen plek meer hadden. We moesten dus opzoek gaan naar iets anders. Toen vroeg hij hoeveel geld we uit wilde geven zonder te aarzelen zij Fransesca dat helemaal niks uitmaakte als ze maar een slaapplek zouden hebben en Emily stond er ja knikkend naast. We reden naar hotel dat er duur uitzag en liepen naar binnen. Ik pakte een van de brochures en daar stond in dat je voor een 3 persoonskamer 150 dollar neer kon tellen. Ik vertelde hun dat als ze plek hadden dat zij dan met zijn 2tjes hier konden slapen en dat ik dan wel in het hostel zou gaan slapen, omdat ik geen zin had om heel veel geld voor een slaapplek uit te geven. Nou daar waren ze het niet meer eens we moesten bij elkaar blijven. Gelukkig had het hotel geen plek, want het football seizoen was begonnen en alle hotels waren daardoor dus vol. We zijn toen naar een aantal andere hotels in Bunbery gereden, maar ook hier hadden ze geen plek. Toen zijn we maar weer terug gegaan naar het hostel. We liepen weer naar binnen en ik vroeg aan hem of hij die 3 aparte slaap plekken nog had. Die had hij nog wel, maar hij zou nog een keer naar het andere hostel bellen om te kijken of ze daar echt niks hadden. Het enigste wat ze hadden was een kamer met 2 slaapplekken en nog een kamer met 1 slaapplek. Tot mijn verbazing zei Fransesca gelijk dat we die plekken wel wilde. De man maakte de reservering legde ons uit waar het was. We moesten binnen 5 minuten bij dat andere hostel zijn anders zouden ze de plekken aan iemand anders weg geven. We rende als een speer naar de auto en reesde naar de plek die de man ons had verteld (We zijn er uit eindelijk langs gereden), maar na heel Bunbery gezien te hebben zei Fransesca ineens ohw... ik heb het adres zien staan in 1 van deze boekjes. Nadat ze heel de auto overhoop had gehaald had ze het boekje gevonden en ging ze op zoek naar het adres. Toen ze die had gevonden vulde we het in op de tom tom en waren we er binnen 3 minuten. Nu we er eindelijk waren (de rit had ietsies langer geduurd dan 5 minuten) zei ik dat als we er waren Fransesca uit de auto moest gaan en gelijk naar binnen moest lopen om te vragen of de plekken er nog waren. Ze stapte uit de auto liep richting het hostel en kwam toen terug om te vragen of Emily met haar mee kon gaan (@#$.*%@#om zacht gezegd lichtelijk geïrriteerd van te worden). Ze liepen samen naar binnen en terwijl zijn in het hostel waren parkeerde ik de auto. Ik wachtte in de auto tot 1 van hun naar buiten zou komen lopen en inderdaad Emily kwam ineens naar buiten sprinten. De kamers waren er nog en ze kwam naar buiten lopen om haar portemonnee te halen om te kunnen betalen. Ik stapte toen ook de auto uit en volgde haar het hostel in om te betalen. In Nederland had ik een pas laten maken waarmee je korting kon krijgen voor hostels. Nu hoefde ik in plaats van 27 maar 20 dollar te betalen (das altijd mooi meegenomen). We kregen een sleutel van onze kamer en het meisje dat achter de balie zat haalde linnengoed uit een kast en bracht ons daarna naar onze kamers. Fransesca en Emily sliepen op een kamer bij 2 andere meiden en 1 jongen en ik sliep apart in een kamer bij een stelletje die er waarschijnlijk al een aardige tijd was aan de klere zooi te zien. Iedereen ging naar zijn eigen kamer om zich om te kleden voor de avond. Ik ben buiten gaan zitten om een boek te lezen, want ik dacht dat ik niet zo veel tijd nodig zou hebben. Toen Fransesca en Emily klaar waren. Trok ik gouw een ander shirtje aan, werkte me mascara een beetje bijwerken, luchtje op en klaar was Kees (en dat alles in 5 minuten). We zijn toen naar de hoofdstraat gelopen en hebben daar wat gegeten. Ik had in de hostel gevraagd of zij wist waar je goed kon stappen. Ze gaf me een papiertje en markeerde een aantal dingen. Dat waren plekken waar je leuk kon stappen. In de bistro waar we wat hadden gegeten vroeg ik nog een keer waar je leuk kon stappen en daarna gingen we op pad. We zagen een groep gasten richting een club lopen en ik wilde hen vragen waar een van de clubs was die op mijn papiertje stonden, maar Fransesca vond dat ik dat niet moest doen en Emily papegaaide precies hetzelfde. Ik ben toen met hun richting de ingang van de club gelopen waar die gasten naar binnen gingen en vroeg aan de uitsmijters of hier een leuke club was (geniaal idee om dat aan een uitsmijter van een andere club te vragen). Hij keek op het papiertje en wees een club aan hij zei dat is deze club en hier is het ook heel leuk, maar jij kan hier niet naar binnen. Ok en waarom dan niet meneer de uitsmijter???? Omdat je slippers met een zachte bodem aan heb en als je op glas gaat staan zijn wij verantwoordelijk (natuurlijk had ik alleen deze dingen bij me dus ik kon ook niet even terug naar het hostel rennen om een paar andere slippers, hakken of schoenen aan te trekken). Emily zei gelijk ik heb nog wel een paar extra schoenen bij me misschien pas je die wel en toen kwam Fransesca met ‘'misschien moeten we maar naar het hostel gaan het is al laat (Ye right geloof ie het zelf het is half 9) en anders moeten we gewoon gaan slapen. Ik protesteerde gelijk ik had niet voor niks 3 uur hier heen gereden en dan niet uit gaan!! Anders zou ik mijn voeten wel in Emily der schoenen proppen, maar we zouden uit gaan. De uitsmijters keken elkaar aan en toen zei 1 van de 2 je mag hier naar binnen, maar dan moet je wel hier blijven. Je kan toch nergens anders naar binnen omdat je die slippers aan hebt. Dus als je hier blijft mag je naar binnen. Fransesca zei nog een keer dat het misschien beter was om te gaan slapen, maar ik bedankte de uitsmijter en liep naar binnen en Emily liep me achterna. Fransesca had deze match verloren!! Binnen was het erg rustig, maar er werd goede muziek gespeeld en je kon kiezen of je binnen of buiten wilde zitten. Er stonden ook 2 pool tafels dus ik en Emily gingen gelijk een potje pool spelen Fransesca deed het eerste potje met Emily mee en het 2^de potje speelde zij tegen mij en Emily. Tijdens het Poolen haalde ik een biertje. Voor een flesje bier moet je 9 dollar betalen, maar ik had al zo lang geen biertje op dat ik het wel even best vond. Tijdens het poolen werd het langzamerhand steeds drukker. Na 2 potjes poolen waren we klaar (Ik had een potje betaald, Emily had een potje betaald en Fransesca wilde niet betalen!!) Toen zijn we buiten gaan zitten en hebben daar zitten discussiëren wat we de volgende dag zouden gaan doen. Na een half uur te hebben gekwebbeld en nog steeds geen idee hadden van wat we nou eigenlijk zouden gaan doen. Stond ik op en zei dat ik het wel even aan die jongen daar zou vragen. Die wist vast wel wat voor leuks je hier in de buurt kon doen. Fransesca ging gelijk in de stijgbeugels. Zo iets doe je niet, doe normaal, je bent dronken, doe is gewoon!! Ik had lichtelijk schijt aan haar en liep op de gozer af tikte hem op zijn schouder (en pakte hem op zijn bek Hihi grapje) en vroeg op mijn vriendelijkst wat er hier in Bunbery te doen was. Hij keek me aan en bood zijn excuses aan. Hij kwam zelf ook niet uit Bunbery, maar uit Perth dus hij had geen flauw idee wat hier te doen was. Uiteindelijkben ik toen maar een praatje met hem gaan maken en dat was ook nog best gezellig. Terwijl ik met deze gozer aan het praten was was Fransesca de hele tijd dingen aan het roepen. Doe normaal, kom eens hier, je bent zo dronken, oh mijn god stop nou, Puck kom hier. Ik wilde hem vertellen dat ik een avondje uit was met de stichting, maar ik wist niet hoe je dat op een goede manier in het Engels moest zeggen Helaas. Na gezellig wat gekletst te hebben ging de jongen weer naar zijn vrienden toe en kwam ik ‘'gezellig'' tussen Fransesca en Emily in zitten. Fransesca was niet echt te spreken van mijn actie en Emily vond het wel leuk. En omdat onze drankjes onderhand al op waren gingen we maar weer een nieuwe halen. Nadat we een drankje hadden gehaald gingen we weer naar binnen om daar verder te ‘'feesten''. Ondertussen was de tent al helemaal vol gestroomd en het hele podium was bedekt met dansende mensen. Ik trok Emily en Fransesca mee richting het podium, maar Fransesca moest daar niks van weten en dus Emily ook niet. Ik heb het nog een aantal keer geprobeerd, maar er was geen beweging (en bij Fransesca ook geen drank!!) in te krijgen. Het enige waar ik beweging in kreeg was in Fransesca der mond die continu vroeg of wij moe waren en of we niet terug naar de hostel wilde. Ik en Emily keken elkaar dan aan en schudde nee. Op een gegeven moment ben ik even naar de wc gegaan en toen heeft Fransesca het voor elkaar gekregen om Emily mee naar de hostel te krijgen, want toen ik van de wc kwam stonden ze daar op mij te wachten en liepen ze zonder wat te zeggen richting de uitgang. Toen we buiten waren vroeg ik waarom we weg gingen. Emily keek me met grote ogen aan, zei niks en haalde haar schouders op en Fransesca had het niet naar haar zin (ja!? En!? So!? What!?). Als ze met Vilja ging stappen was het altijd gezellig. Dus wij waren niet gezellig genoeg!! Nou dan moest ze eens wat meer beweging in der kont krijgen en bijvoorbeeld eens gaan dansen. Ik had het prima naar mijn zin en Emily ook wij hadden gedanst en gekletst met anderen. Ja maar jij hebt gedronken en dan ben je losser en dan doe je dingen snellerDus we gaan gewoon naar de hostel, want jij moet morgen ook weer terug rijden en bla....... Bla....... bla........ Dus we zijn toen OM 11 UUR!!! terug naar het hostel gegaan. Emily zei de hele terugweg niks. We hebben toen nog even in de woonkamer daar gezeten, maar daar had ik echt geen behoefte aan en ben dus naar mijn kamer gegaan heb mijn tandenpoets spullen gepakt en toen ik langs hun liep hadden ze de grootste lol (vuile vieze gore nagemaakte). Ik heb netjes me tanden gepoetst en ben daarna naar mijn bed gegaan. Met hoop dat morgen even wat beter zou zijn!!

13-2-2011

Je kan hopen wat je wil, maar of je het ook krijgt is een andere vraag!

Zondag..... thuis in Nederland lig ik dan tot 11 uur of langer in mijn bed uit te brakken en dan als ik me ongeveer al 100 keer om heb gedraaid denk ik dan eens om er uit te gaan. Vandaag moesten we van Fransesca om 8 uur opstaan omdat we om 10 uur de sleutels in moesten leveren (Het zal wel aan mij liggen, maar een sleutel in leveren hoeft dus echt niet 2 uur te duren!!). Rond 9 uur werd ik wakker en ging lekker alles op me gemakkie doen. Het stelletje dat ook op mijn kamer sliep was half wakker en half was het nog aan het slapen (de jongen was buiten de stoep aan het vegen en het meisje lag nog voor doorenroosje te studeren, maar dan in een wat andere houding!!). Toen ik naar de wc ging om mezelf op te maken kwam ik vrolijkheid zich zelve Fransesca tegen (JOEPIEE

). Ik maakte mezelf op en ging daarna weer terug naar mijn kamer om mijn zooi op te ruimen. Toen ik dit had gedaan gooide ik alles in de auto (en had de neiging om gezellig in mijn eentje weg te rijden). Ik liep terug naar binnen om de vrouw/man te vinden waar ik mijn sleutel in moest leveren. Emily en Fransesca hadden dezelfde gedachten dus liepen we naar de balie om onze sleutel af te geven. Bij de balie stond inderdaad een vrouw waar we de sleutel af konden leveren en dan kregen we 10 dollar terug (altijd goed, geld terug krijgen). Fransesca zei dat ze honger had. Zonder wat te zeggen liep ik naar de keuken en daar lag brood en er stond een grote bak met jam. Ik pakte 2 sneetjes wilde jam op mijn brood smeren, maar kon geen mes vinden!! Dan maar met een pollepel. Dat ging best daarna ging ik lekker buiten in de hangmat zitten en at mijn brood op. Knabbel en babbel smeerde hun brood na mij en aten het ergens anders op. Toen ze klaar waren kwamen ze naar buiten om te vragen om de spullen in de auto te gooien. Dat deden we en daarna stapten we met zijn alle in de auto om naar een informatie punt te gaan die we gister hadden gezien.

We reden er naartoe en vroegen wat ze hadden. We wilde graag gaan kajakken, maar dan moest er wel 1 van ons 2 bij Fransesca in de kajak gaan zitten en daar hadden we geen van bijde trek in. Toen we te horen kregen dat de kajak trip al was begonnen en dat er om 2 uur weer een nieuwe kajak trip van 5 uur zou beginnen besloten we om dat maar niet te doen (we wilde de persoon sparen die bij Fransesca in de kajak zou zitten

). We liepen richting het water en gingen daar even zitten. We besproken wat we anders zouden willen doen en kwamen toen op het idee om te gaan paard rijden. We stapte in de auto en zochten een adres op. We hadden gister een aantal boekjes mee genomen uit het ander hostel en die in mijn auto gelegd. Daarin stonden adressen waar je wat kon doen. En in 1 van al die boekjes stond ook paard rijden. Na wat zoeken hadden we hem gevonden en ik tikte het adres in. Dit was geen optie, want het was een heel end rijden en als we die kant op zouden gaan zouden we een hele grote omweg nemen naar huis. Ik stelde toen voor om gewoon richting huis te rijden en als we onderweg een bordje tegen zouden komen met paard rijden dat we daar dan naartoe zouden gaan. Ik tikte mijn huisadres in en daar gingen we. Deze rit was niet veel anders dan de heen reis. . De muziek was niet goed, de arco moest op een andere stand, dan wou ze voorin dan wou mevrouw achterin. Op een gegeven moment lag Fransesca achter in te slapen (ja die zal vast wel slaap tekort hebben aangezien ze om 11 uur in der nest lag!!). Ik vroeg Emily een foto te maken (chantage middel). We reden verder (Fransesca nog steeds slapend op de achterbank) en ik had ondertussen mijn flesje drinken leeg gedronken. Aangezien mijn auto er al uitzag als een vuilnisbelt kon ik mijn flesje hier ook wel ergens neer gooien ik probeerde hem achter me op de bank te gooien, maar in plaats van op de bank (ja je raad het al) gooide ik hem midden in haar gezichtOEPSSS. Ze schrok gelijk wakker en keek niet al te vrolijk. Onderweg hadden we geen knollenboer gezien, maar ik dacht dat er ergens bij mij in de buurt er wel 1 zou zitten. Dus we gingen maar eens een kijkje nemen, maar na een half uur zoeken hadden we niks gevonden dus zijn we naar mijn huis gegaan. Daar aangekomen liepen mijn huis binnen en dronken we wat. Toen Emily en Fransesca tv zaten te kijken met Hayley en Anthony haalde ik de auto leeg hun spullen en alle volders, flesjes en papiertjes en toen de auto klerezooi vrij was stopte ik Hayley's en Anthony's kinderzitjes weer in de auto. Toen ik daar mee bezig was kwamen Fransesca en Emily naar buiten lopen. Ze vroegen of ik vanavond ook mee wilde gaan bowlen met hun en Vilja, maar ik was even helemaal klaar met alles. Ze pakte hun spullen stopte dit in de auto en vertrokken naar huis.

Eindelijk rust!!